dziedziną funkcji
Encyklopedia PWN
Laplace’a przekształcenie, transformacja Laplace’a,
mat. przekształcenie całkowe, które funkcji zmiennej rzeczywistej f(t) przyporządkowuje funkcję zmiennej zespolonej F(z): 
, gdzie f(t) jest funkcją określoną na półprostej (0, +∞) — p.L. jednostronne, lub 
, gdzie f(t) jest określona na całej prostej (tzn. −∞ < t < +∞) — p.L. dwustronne.
metodol., naukozn. proces doskonalenia stanu wiedzy, dokonywania nowych odkryć naukowych.
stosowane od XIX w. określenie dziedzin twórczości artystycznej percypowanych wzrokowo, obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne.
czasopisma poświęcone utrwalaniu i upowszechnianiu wyników badań nauk., dostarczaniu informacji o rozwoju i postępach nauki we wszystkich jej dziedzinach, wydawane w zasadzie przez instytucje nauk. i przeznaczone przede wszystkim dla środowisk naukowych.
zespół metod służących do określania struktury materii, tj. rodzaju atomów, z których jest ona zbudowana i rozmieszczenia ich w przestrzeni.
operator
mat. funkcja przyporządkowująca elementom jednego zbioru elementy drugiego zbioru;
[łac., ‘zajmujący się czymś’, ‘wykonawca’],
